Imię: Nyja
Rasa: Demon (W zasadzie. Powiedzmy. Tak mówią...)
Wygląd: Tutaj zwykle zaczynają się schody... Za czasów, w których Nyja oficjalnie uważany był za pana całego słowiańskiego świata zmarłych nie przywiązywał się ani do formy, ani do płci. Z czasem zapomniany i zepchnięty przez młodszych i ambitniejszych utknął w obecnym awatarze i chyba przywykł.
Na pierwszy rzut oka mylnie oceniany jako jeden z młodzików - w przeciwieństwie do większości wysoko postawionych demonów nosi krótkie, czarne włosy i wcale nie próbuje nawet wpływać na swój wygląd.
Szaro-zielona skóra, miejscami opalizuje plamami wężowych łusek i wcale nie dodaje demonowi zdrowego wyglądu. Dwie pary rogów, długie uszy, garnitur ostrych kłów... w jakiś sposób Nyja dorobił się wyglądu demona ze średniowiecznych rycin. Nawet jego różnokolorowe oczy przywodzą na myśl polowania na czarownice...
Charakter: Jeśli przyjrzeć się historii Nyji od pojawienia się idei Jedynego Boga bardzo szybko można dojść do wniosku, że Wielki Żmij jest... leniwy. Gdyby tylko nie pogodził się tak szybko ze "zmianą dowództwa" i utratą kolejnych przywilejów, dzisiaj może nie robiłby za tępego zabijakę na dworze jakiegoś smarkacza.
Ale z drugiej strony - chłodne kalkulacje na których opiera się całe istnienie Nyji mówią, że wyszedł z całego tego ambarasu ze zmianą szefostwa naprawdę obronną ręką. Teraz jego tyłek jest bezpieczny, żyje się całkiem wygodnie... Zemsta i zawiść nie są dobrymi doradcami - lepiej uwić gniazdko wśród innych, którzy nie przepadają za skrzydlatymi "z góry".
Historia: Kiedyś jedno z głównych bóstw panteonu słowiańskiego. Dzisiaj samo jego istnienie, płeć i rola są przez historyków poddawane pod dyskusję. Naprawdę paskudny sposób, zeby zakończyć karierę pana podziemi. Podpisać kompletnie wykańczającą umowę z niezbyt miłym aniołkiem i wylądować w zastępach tępego wojska.
Z drugiej strony - to były dobre lata. Żeby przeczekać, trochę dopasować się do nowych warunków, nie mieć czasu na rozpaczanie po utracie włości. Wojna sama się nie poprowadzi, łby same się nie pourzynają...
Potem gdzieś napatoczył się młody Książę Asmodeusz. To wszystko skończyło się prostą wymianą - ja ci pomagam, ty mi zapewniasz miękkie poduszki i pełny żołądek.
Najbliższy miłości układ jaki można znaleźć w Piekle...
Funkcja: "Co się cieszysz? Paskudny masz ryj."
